لوبیا چیتی کشت در زمین های کشور آمریکا

کاشفان ابتدا لوبیا چیتی گلستان خشک را به ترتیب به اروپا و آفریقا منتقل کردند، جایی که لوبیاها به سرعت در سایر نقاط جهان پخش شدند.

لوبیا خشک از آن زمان به کلاس‌های مختلف بازار تبدیل شده و در اکثر نقاط جهان رشد/مصرف می‌شود.

در حال حاضر، برزیل با رشد متوسط ​​3.2 میلیون تن متریک تن (mmt) اولین تولید کننده است و پس از آن هند، میانمار و چین به ترتیب با 3.0 میلی متر تن، 1.7 میلی متر تن و 1.2 میلی تن در سال رشد می کنند.

ایالات متحده لوبیا چیتی اقلید و مکزیک بین جایگاه های پنجم و ششم در نوسان هستند و حدود 1.0 میلی متر تن لوبیا خشک در سال تولید می کنند.

نیویورک اولین ایالت ایالات متحده بود که لوبیا خشک را در تاریخ ثبت کرد و از دهه 1800 تا اوایل دهه 1900 که میشیگان این سمت را به دست گرفت، تولید کننده پیشرو بود.

تولید تجاری لوبیا خشک در حال حاضر در 19 ایالت پراکنده است که داکوتای شمالی، میشیگان، نبراسکا، مینه سوتا و آیداهو نسبت به کل عملکرد پیشتاز هستند.

این ایالت ها لوبیا چیتی اردبیل در دهه گذشته با جابه جایی نبراسکا و مینه سوتا در رتبه های 3 و 4 بسته به سال، در پنج جایگاه برتر باقی مانده اند.

به طور معمول، نبراسکا از نظر بازده در هکتار از سایر ایالت های رتبه بندی برتر فراتر می رود.

طبق آمار USDA 2010 [8]، نبراسکا به طور متوسط ​​910 کیلوگرم در هکتار (2010 پوند در هکتار) لوبیا خشک تولید کرد و پس از آن آیداهو (860 کیلوگرم در هکتار، 1900 پوند در هکتار)، میشیگان (820 کیلوگرم در هکتار، 1800) قرار گرفتند.

پوند در هکتار)، و داکوتای شمالی (657 کیلوگرم در هکتار، 1490 پوند در هکتار).

همچنین لوبیا چیتی خمین بزرگترین کلاس بازار تولید شده در ایالات متحده را تشکیل می دهد و در اکثر ایالت های کشت لوبیا خشک کشت می شود با لوبیا دریایی و سیاه در فاصله دوم و سوم .