پرشیا، نام ایرانی باستانی ایران را می توان مهد سنت نساجی و هنر تولید فرش دانست یکی اغز برترین طرح های فرش طرح فرش 12 متری طرح ریز ماهی می باشد که طرفداران زیادی در خارج دارند.
نام انواع فرش ایرانی برگرفته از برخی از شهرهای مهم تولید مانند فرش همدان، فرش کرمان، فرش شیراز و فرش نایین و یا از اقوام تولید کننده آنها مانند قشقایی است.
فرش. اگرچه هر دسته دارای ویژگی های خاصی است که هر فرش را منحصر به فرد می کند، اما فرش ایرانی با گره دستی و تراکم بالای گره مشخص می شود.
تار و پود با نخ های پنبه ای ساخته می شود، در حالی که برای شمع از پشم استفاده می شود که اغلب با کیفیت بالا مانند پشم کورک است. برای با ارزش ترین نمونه ها از ابریشم به تنهایی استفاده می شود.
از نظر شمایل نگاری، اصلی ترین عنصری که فرش ایرانی را مشخص می کند، مدالیون مرکزی در اشکال مختلف و در طرح، نقوش گلی یا هندسی است که تکراری ترین آنها نقوش هراتی و نقش بوته است.
در افغانستان، قالی‌سازی ریشه‌های باستانی دارد و نسل‌ها به نسل‌ها منتقل شده است. فرش های افغانستان با گره ایرانی، نامتقارن، با تراکم بیش از 230000 گره در متر مربع ساخته می شوند.
فرش های قفقازی
وقتی از قفقاز صحبت می کنیم، منظور منطقه جغرافیایی است که در شمال، جنوب و شرق رشته کوه قفقاز امتداد دارد، جایی که امروزه ارمنستان، آذربایجان و غرب روسیه را در آن می بینیم.
هنر گره زدن قفقازی دارای تاریخ بسیار باستانی است. اولین نمونه هایی که به ما رسیده است به قرن هفدهم باز می گردد.
پیکربندی خاص جغرافیایی و شرایط اقلیمی به پشم هایی که برای گره زدن فرش های قفقازی تابیده می شوند، نرمی، درخشندگی و مقاومت خاصی بخشیده است.
پود، تار و پشم تماماً از پشم است و مشخصه آن قطعاً گره غیوردس یا گره ترکی متقارن است. در جدیدترین فرش‌های قفقازی تار از پنبه است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.